De invoering van Afrika in de wereldmarkt begonnen sinds de 15e eeuw, kon niet in veel opzichten worden beschouwd als een positieve onderneming. Afrika achterstand in vergelijking met de rest van de hele wereld (de ontwikkelde landen, pas geïndustrialiseerde landen en opkomende landen), dat is een paradox te wijten aan de enorme middelen en mogelijkheden, blijkt duidelijk dat Afrika nog steeds de grote verliezer van de internationale economische orde. De situatie verslechterde toen beschouwd als< het gevoerde beleid door de ontwikkelde landen: de oprichting van regionale en niet regionale handelsblokken de bescherming van de binnenlandse markten door middel van quota.
Volgens Gunnar Myrdal, de onderontwikkeld land 'manier van omgaan met hun commercieel beleid zal een van de belangrijkste factoren bij het bepalen of zij zal falen of slagen in hun streven naar economische ontwikkeling "Deze verklaring is de verdienste van het aanpakken van de handel als de dominante economische activiteit mogelijk in Afrika en andere Derde Wereld landen. Het duurt daarom rekening met het feit, dat Afrikaanse landen niet kon leven in isolement en versoberd het feit, dat door de groeiende concurrentie in de productie en distributie van goederen en diensten zullen deze landen kwetsbaarder per dag als er niets wordt gedaan maken. Als een gevolg een reflectie dient te worden uitgevoerd ten aanzien van de industrialisatie en de handel voor een effectieve ontwikkeling in een context van geliberaliseerde markt.
Een vervormde en oneerlijke economische orde
De voormalige Amerikaanse ^ president Bill Clinton acht 'globalisering een feit is geen beleidsoptie "Dit houdt in dat de globalisering is meer dan een loutere creëren van menselijk wezen eerder het gevolg van steeds toenemende contacten tussen individuen, volkeren en gemeenschappen. De mislukking en ineenstorting van de communistische model en haar te verlaten door pioniers in landen als China en Rusland zijn bewijzen de liberale economische orde was onvermijdelijk.
De discussie over een noodzaak om deze economische orde hervorming is even oud als de verslechtering van de ruilvoet. Aan de ene kant de minst ontwikkelde landen, als gevolg van een internationale arbeidsverdeling dateert uit de koloniale ervaring goederen produceren in de vorm van grondstoffen. Zij hebben geen controle over operaties als het vervoer, doorvoer en distributie van deze middelen, zodat zij niet kan bepalen de prijzen van deze producten. Aan de andere kant ontwikkelde landen verkopen van deze producten vervaardigd eenmaal met een dergelijke hoge toegevoegde waarde dat er een enorme kloof tussen het product wordt verkocht door onderontwikkelde landen en de vervaardigde producten verkocht aan dezelfde landen. Bijna de helft van de derde wereld landen verdienen meer dan 50 procent van de export inkomsten uit een enkele primaire grondstoffen, zoals cacao, koffie of bananen. Deze landen zijn nu opgesloten in de productie van laag toegevoegde waarde activiteiten. Niet alleen zijn de derde wereld landen gevangen te handelen in een product, maar ze zijn ook afhankelijk van een enkele, zo niet een enkele buitenlandse markt voor levering van vervaardigde producten en de handel van hun primaire producten.
In Afrika ongeveer 340 miljoenen mensen is dat de helft van de continent bevolking woont op minder dan een dollar per dag, de sterfte van kinderen jonger dan 5 jaar is 140 per 1000, terwijl de levensverwachting bij de geboorte is alleen 54 jaar. Slechts 58 procent van de totale Afrikaanse bevolking heeft toegang tot veilig water.
Zoals opgenomen in NEPAD document 'plek van Afrika in de wereldwijde gemeenschap is gedefinieerd door het feit, dat het continent is een onmisbaar hulpmiddel basis die de mensheid betekend voor zo vele eeuwen. " De basis theorie van de huidige economische orde is in grote mate de klassieke en neoklassieke theorieën de handel. Volgens hen zouden alle landen te winnen voor deelname aan internationale handel. Vrijhandel maximaliseert de mondiale productie door hun de mogelijkheid ieder land zich te specialiseren in wat het het beste. Volgens het IMF, naar buiten gerichte handelsbeleid bevorderlijk zijn voor een snellere groei, want zij de concurrentie bevorderen, stimuleren van leren-door-doen, een betere toegang tot de handel kansen en verhogen de efficiëntie van de toewijzing van middelen. Om niet te missen dit keerpunt van de geschiedenis en daarmee blijven verliezer, Afrika en andere MOL moet een diepe reflectie te ondergaan, zodat de voordelen van de globalisering te winnen. Een uitdaging die niet kan worden uitgesteld of verwaarloosd in een context van een hoog risico op deze landen om de weinige kansen die ze al hadden: de bescherming van de recente uitvindingen en de stormloop van multinationals in de minst ontwikkelde landen de markten van goederen en diensten zijn duidelijk gevaren missen. De eenvoudige liberale aanpak van de handel is niet in overeenstemming met de historische ervaring van veel ontwikkelingslanden. Eerst wordt de theorie van de handel dus toegejuicht door sommige is gebaseerd op veronderstellingen die zijn geschonden in de meeste internationale markten.
Een groot deel van de wereldhandel is in oligopolistische bedrijfstakken, zoals auto, chemicaliën, elektronica en staal. Het toenemende belang van multinationals is een duidelijke indicatie dat imperfecte concurrentie aangelegenheden. Op dit punt Krugman (1987) staat 'de inzichten van de nieuwe modellen met imperfecte concurrentie, leren en schaalvoordelen verlaagd heeft de doctrine van de vrijhandel van een optimale eerste de beste strategie om een redelijke regel van de duim.
Ons doel bij het uitvoeren van deze analyse is om de regionale economische integratie en een meer effectieve Zuid-Zuid samenwerking tussen de landen aan te tonen zou zijn dat hierdoor de derde wereld landen om niet ten prooi vallen in de gevaarlijke valkuil van een simplistische deelname aan de wereldhandel.
ZUID-Zuidsamenwerking voor zelfredzaamheid
Zoals Todaro (1992) wees erop, terwijl het mogelijk kan zijn voor een groot aantal minder ontwikkelde landen om zelf afhankelijk zijn van een land tot land basis, een bepaalde vorm van handel en economische samenwerking onder gelijken is waarschijnlijk de voorkeur boven ieder land proberen om te gaan 'alone " In een wereld van ongelijke handel, technologie dominantie, toenemende protectionisme tussen de ontwikkelde landen en verschillende vormen van niet-marktconforme prijsbepaling. Dit betekent meer dan ooit tevoren, voordat initiatieven in de richting van Zuid-Zuid-samenwerking moet worden gezien als de kelder van een gezond economisch beleid uitgevoerd door een derde wereld land bezit een potentieel of een bron uit te wisselen.
De Zuid-Zuid samenwerking zal sneller te doen verlopen en doeltreffend is de economische onafhankelijkheid van de minst ontwikkelde landen. De noordelijke partners van de zuidelijke landen zouden geleidelijk worden vervangen door de zuidelijke partners. Bijvoorbeeld, Nestle terecht kunnen staan voor een de concurrentie van Braziliaanse koffie, melk waarvan het Zuid-Afrikaanse bedrijven in deze domeinen van activiteiten snel kunnen ontwikkelen om dat doel te voldoen. Het resultaat zou eigenlijk een vermenigvuldiging van de verkopers die onvermijdelijk invloed hebben op de prijzen van deze producten, in een dergelijke situatie is het vrij zeker dat de klant zou al snel de echte prijs te betalen. Bovendien zou een geloof, wordt het relatieve nabijheid (geografische, culturele en sociologische) maakt Zuid-partners meer geschikt is om te voldoen aan producten te leveren onder elkaar. Voor hun behoeften zijn relatief het zelfde. William Arthur Lewis (1977) verklaarde dat "de MOL's in zich dat alles is nodig voor groei. Ze hebben genoeg grond om zichzelf te voeden, als ze cultiveren het goed. Zij kunnen leren de vaardigheden van de vervaardiging en het kapitaal dat nodig is voor vernieuwing. "
REGIONALE INTEGRATIE
Een regionale organisatie kan worden gedefinieerd als een groepering van landen, in de meeste gevallen de buurlanden, in een organisatie om een bepaald probleem: de economische ontwikkeling; het beheer van hun gemeenschappelijke middelen zoals meren, rivieren; het management van plagen met het adres van de potentiële gevolgen dan een land. Economische kwesties vormen het belangrijkste probleem in bijna alle samenlevingen, het is ook de belangrijkste inzet van regionale integratie. In feite is de wereld drastisch in stukken van regionale groeperingen met het lidmaatschap overlappende soms wegens het lidmaatschap van bepaalde leden te verdubbelen. Echter dit enthousiasme naar integratie, kan niet verbergen het relatieve en de beperking van het succes van de regionale integratie. Als deze worden uitgesloten van de Europese Unie, de ASEAN, de NAFTA regionale integratie heeft aangeboden weinig in vergelijking met de vruchten wachtte.
Jarle Moen maakt onderscheid tussen 'eens-en-for-all-uitkeringen en dynamische voordelen van integratie in de derde wereld landen.
Voor veel MOL's vooral die met zeer kleine binnenlandse markt, de regionale economische integratie kan een waardevolle ervaring, waardoor de overgang naar een meer evenwichtige economische ontwikkeling en een meer open economie. Binnen het geïntegreerde, kunnen zowel kwaliteits-en marketing technieken te verbeteren en het bevorderen van diversificatie en productie voor de uitvoer op een groter podium zonder dwingende deze landen tot de lastige gevolgen van de geliberaliseerde markt worden geconfronteerd als de tendens lijkt te zijn. Integratie is ook de omvang van de markt en, waar schaalvoordelen aanwezig zijn en lagere kosten per eenheid. Dit zou kunnen profiteren van zowel producenten als afnemers in de geïntegreerde markt. Voor klanten, zij het mogelijk maakt om goederen te kopen tegen de werkelijke prijzen, omdat een wedstrijd onder de meer dan een regionale economische actor (de producent of distributeur) zou tot gevolg hebben de verplichting om de best mogelijke prijzen te bieden. Ook in een grotere markt, zou de partners buiten de geïntegreerde regio vinden het interessant voor hen, zodat investeren in een dergelijke regio als op de voordelen van de discriminerende beleid in te nemen om de regio's industrieën te beschermen. Volgens Thomsen (1994) ontvangende land omvang van de markt is een van de sterkste determinanten van de plaats waar buitenlandse bedrijven beleggen. Men moet rekening houden met het feit, dat een investering van een ontwikkeld land in een ontwikkelingsland gaat gepaard met een aanzienlijke overdracht van technologie.
Eenmaal bereikt, regionale integratie zal de leden 'landen onderhandelingspositie versterken in de internationale gemeenschap. Een door een krachtbron die gemakkelijk kunnen verhogen met kartelvorming. Landen die behoren tot een regionale organisatie de neiging om dezelfde functies aanwezig zijn, bijvoorbeeld konden zij behoren tot dezelfde klimatologische riem, Centraal-Afrika bijvoorbeeld en de landen in zuidelijk Afrika. Dit geografisch situatie kan, waardoor deze landen te onderhandelen met extra kracht bij wat ze produceren het beste waarop zij konden de winsten op de verkoop verwachten daarmee te bereiken van een situatie van absolute winst.
REFERENTIES
Moen Jarle: handel en ontwikkeling: is Zuid-Zuid samenwerking een haalbare strategie? De London School of Economics 1994
Myrdal Gunmar: Een internationale economie, London: Routledge en Kegan Paul
Todaro Michael: economie voor een Developing World, New York: Longman 1992
Krugman Paul "Is Free Trade passe? ' Economische Perspectieven, vol 1 pp 131-144
No comments:
Post a Comment